Po zakończeniu drugiej wojny światowej Poznań stanął przed zadaniem odbudowy systemu komunikacji miejskiej. Największym wyzwaniem było nie tylko ponowne uruchomienie tramwajów, ale także zbudowanie solidnych podstaw technicznych, które pozwoliłyby na rozwój całej miejskiej sieci. To pracownicy z pasją i zaangażowaniem podejmowali codzienny trud, by miasto mogło szybko odzyskać sprawny transport publiczny.
Decyzja o rozbudowie zaplecza tramwajowego
W pierwszych latach po wojnie Poznań miał do dyspozycji zaledwie dwie zajezdnie tramwajowe, co szybko okazało się niewystarczające. Rosnące potrzeby mieszkańców, a także plany rozbudowy infrastruktury komunikacyjnej, skłoniły władze do podjęcia działań inwestycyjnych. Zapadła decyzja o budowie nowego, nowoczesnego obiektu przy ulicy Madalińskiego. Efektem tych prac była obszerna hala tramwajowa z dziewięcioma torami, która mogła zapewnić miejsce dla aż 45 wagonów. Dodatkowo powstały tu zaplecze socjalne i mieszkalne, co znacząco poprawiło warunki pracy dla pracowników obsługi i motorniczych.
Kluczowe położenie: bliskość przemysłowego serca miasta
Nowa zajezdnia, otwarta 27 października 1948 roku, już od pierwszych dni funkcjonowania odegrała strategiczną rolę w poznańskim systemie komunikacji. Jej umiejscowienie nie było przypadkowe – bliskość zakładów H. Cegielskiego, będących wówczas największym przedsiębiorstwem przemysłowym w regionie, umożliwiła sprawną obsługę tras, z których codziennie korzystały tysiące pracowników. Dzięki temu komunikacja miejska mogła lepiej odpowiadać na potrzeby dynamicznie rozwijającego się miasta i przemysłu.
Od obsługi tramwajów do roli centrum historii komunikacji
Po ponad sześciu dekadach działalności, w 2014 roku, zajezdnia przy ulicy Madalińskiego zakończyła swoją eksploatację jako czynny obiekt techniczny. Przekształcenie jej funkcji było odpowiedzią na zmieniające się potrzeby komunikacyjne Poznania oraz na rozwój nowoczesnej infrastruktury w innych częściach miasta. Obecnie miejsce to pełni niezwykle istotną funkcję w pielęgnowaniu lokalnej tradycji – stało się domem dla zabytkowych tramwajów oraz siedzibą Izby Tradycji i Pamięci MPK. Dzięki temu mieszkańcy, pasjonaci oraz uczniowie szkół mogą tu poznawać historię poznańskiej komunikacji miejskiej, oglądać archiwalne wagony i zapoznać się z nieznanymi wcześniej faktami dotyczącymi pracy motorniczych czy techników.
Dziedzictwo zajezdni – miejsce z historią i edukacyjną misją
Obiekt przy ul. Madalińskiego stał się nie tylko symbolem powojennej odbudowy i rozwoju Poznania, ale także ważnym punktem na mapie miejsc pamięci lokalnej społeczności. To tu zachowane zostały pojazdy, które przez dziesięciolecia służyły poznaniakom, a także związane z nimi dokumenty, fotografie czy elementy wyposażenia. Współczesna rola zajezdni wykracza poza typowe muzealne funkcje – regularnie odbywają się tu lekcje historii, spotkania z byłymi pracownikami oraz wydarzenia promujące komunikację miejską i jej rozwój.
Dziś dawna zajezdnia tramwajowa przy ul. Madalińskiego przypomina o czasach odbudowy Poznania po wojennej zawierusze, odgrywając obecnie równie ważną rolę w edukacji i pielęgnowaniu lokalnej tożsamości. To miejsce, gdzie historia spotyka się z teraźniejszością, a każda wizyta pozwala lepiej zrozumieć, jak wielkie znaczenie miała i wciąż ma komunikacja miejska dla codziennego życia miasta.
Źródło: facebook.com/mpkpoznan